powrót

Godziny, minuty, sekundy (Nieuwaga)

nr produktu: 119142

Sprzedający:

Jolanta Więcław

Kontakt ze Sprzedającym
Udostępniamy Państwu możliwość bezpośredniego kontaktu ze Sprzedającym.
Prosimy o uszanowanie zasad serwisu i nieprzesyłanie danych kontaktowych (nr telefonu, mail).
*Takie dane nie będą przekazywane Sprzedającym (pkt. 4 Regulaminu).
Ustalenia na piśmie chronią zarówno Klienta jak i Sprzedawcę.

Wyślij wiadomość do Sprzedającego:

Dodaj zdjęcia do wiadomośi (pliki jpg, max. 200kB):
FV

R

Sprzedający wystawia rachunki

Produkt podlega prawu zwrotu.

Cena produktu:

1560 PLN

plus koszt wysyłki

Opcje wysyłki (wybór przy zakupie):
- Paczkomat InPost (18.99 PLN)
- Paczka pocztowa priorytetowa (21.50 PLN)
- Przesyłka zagraniczna paczka Europa (100 PLN)
Forma płatności (wybór przy zakupie):
- przelew bankowy
- płatność online / pay u
Termin wysyłki:

2 dni robocze od zaksięgowania wpłaty
Dostawa z:

Cianowice/Polska

Opis pracy:

Kolaż analogowy inspirowany wierszem Wisławy Szymborskiej pt. Nieuwaga (tekst poniżej).

Tytuł: Godziny, minuty, sekundy (Nieuwaga)
Rok powstania: 2023
Technika: kolaż analogowy (asamblaż)
Podłoże: papier
Format bez ramy: 29,7 x 40 cm
Format z ramą: 32,5 x 43 x 3 cm
Sygnowany na odwrocie
Rama: shadowbox (rama pudełkowa), MDF, biały, szkło

Praca gotowa do zawieszenia
Zdjęcia przedstawiają efekt kolorystyczny przy świetle dziennym oraz przy oświetleniu sztucznym podczas wystaw. Należy pamiętać, że kolory mogą się nieznacznie różnić ze względu na ustawienia monitora i różne oświetlenie.

Moje kolaże ilustrujące wybrane wiersze Wisławy Szymborskiej prezentowane były do tej pory podczas wystaw organizowanych przez:
- Centrum Sztuki Mościce
- Pałac Potockich w Krakowie
- Galerię Ex Fornace w Mediolanie (Italia)
- Bibliotekę Uniwersytecką w Poznaniu
- Bibliotekę Uniwersytecką w Warszawie
- Galerię Fondazione Palmieri Onlus w Lecce (Italia)

Nieuwaga

Źle sprawowałam się wczoraj w kosmosie.
Przeżyłam całą dobę nie pytając o nic,
nie dziwiąc się niczemu.

Wykonywałam czynności codzienne,
jakby to było wszystko, co powinnam.

Wdech, wydech, krok za krokiem, obowiązki,
ale bez myśli sięgającej dalej
niż wyjście z domu i powrót do domu.

Świat mógł być odbierany jako świat szalony,
a ja brałam go tylko na zwykły użytek.

Żadnych ? jak ? i dlaczego ?
i skąd się taki tu wziął ?
i na co mu aż tyle ruchliwych szczegółów.

Byłam jak gwóźdź zbyt płytko wbity w ścianę
albo
(tu porównanie, którego mi brakło).

Jedna za drugą zachodziły zmiany
nawet w ograniczonym polu okamgnienia.

Przy stole młodszym, ręką o dzień młodszą
był chleb wczorajszy inaczej krajany.

Chmury jak nigdy i deszcz był jak nigdy,
bo padał przecież innymi kroplami.

Ziemia się obróciła wokół swojej osi,
ale już w opuszczonej na zawsze przestrzeni.

Trwało to dobre 24 godziny.
1440 minut okazji.
86 400 sekund do wglądu.

Kosmiczny savoir-vivre
choć milczy na nasz temat,
to jednak czegoś od nas się domaga:
trochę uwagi, kilku zdań z Pascala
i zdumionego udziału w tej grze
o regułach nieznanych.