powrót

Kto patrzy z góry, ten najłatwiej się myli (Perspektywa)

nr produktu: 119274

Sprzedający:

Jolanta Więcław

Kontakt ze Sprzedającym
Udostępniamy Państwu możliwość bezpośredniego kontaktu ze Sprzedającym.
Prosimy o uszanowanie zasad serwisu i nieprzesyłanie danych kontaktowych (nr telefonu, mail).
*Takie dane nie będą przekazywane Sprzedającym (pkt. 4 Regulaminu).
Ustalenia na piśmie chronią zarówno Klienta jak i Sprzedawcę.

Wyślij wiadomość do Sprzedającego:

Dodaj zdjęcia do wiadomośi (pliki jpg, max. 200kB):
FV

R

Sprzedający wystawia rachunki

Produkt podlega prawu zwrotu.

Cena produktu:

1560 PLN

plus koszt wysyłki

Opcje wysyłki (wybór przy zakupie):
- Paczkomat InPost (18.99 PLN)
- Paczka pocztowa priorytetowa (21.50 PLN)
- Przesyłka zagraniczna paczka Europa (100 PLN)
Forma płatności (wybór przy zakupie):
- przelew bankowy
- płatność online / pay u
Termin wysyłki:

2 dni robocze od zaksięgowania wpłaty
Dostawa z:

Cianowice/Polska

Opis pracy:

Asamblaż inspirowany wierszem Wisławy Szymborskiej pt. Perspektywa (tekst poniżej).

Tytuł: Kto patrzy z góry, ten najłatwiej się myli (Perspektywa)
Rok powstania: 2023
Technika: kolaż analogowy (asamblaż)
Podłoże: papier
Format bez ramy: 29,7 x 40 cm
Format z ramą: 32,5 x 43 x 3 cm
Sygnowany na odwrocie
Rama: shadowbox (rama pudełkowa), MDF, biały, szkło

Praca gotowa do zawieszenia
Zdjęcia przedstawiają efekt kolorystyczny przy świetle dziennym oraz przy oświetleniu sztucznym podczas wystaw. Należy pamiętać, że kolory mogą się nieznacznie różnić ze względu na ustawienia monitora i różne oświetlenie.

Moje kolaże ilustrujące wybrane wiersze Wisławy Szymborskiej prezentowane były do tej pory podczas wystaw organizowanych przez:
- Centrum Sztuki Mościce
- Pałac Potockich w Krakowie
- Galerię Ex Fornace w Mediolanie (Italia)
- Bibliotekę Uniwersytecką w Poznaniu
- Bibliotekę Uniwersytecką w Warszawie
- Galerię Fondazione Palmieri Onlus w Lecce (Italia)

------------

Perspektywa

Minęli się jak obcy,
bez gestu i słowa,
ona w drodze do sklepu,
on do samochodu.

Może w popłochu
albo roztargnieniu,
albo niepamiętaniu,
że przez krótki czas
kochali się na zawsze.

Nie ma zresztą gwarancji,
że to byli oni.
Może z daleka tak,
a z bliska wcale.

Zobaczyłam ich z okna,
a kto patrzy z góry,
ten najłatwiej się myli.

Ona zniknęła za szklanymi drzwiami,
on siadł za kierownicą
i szybko odjechał.
Czyli nic się nie stało
nawet jeśli stało.

A ja, tylko przez moment
pewna, co widziałam,
próbuję teraz w przygodnym wierszyku
wmawiać Wam, Czytelnikom,
że to było smutne.