Wojciech Matuszny

Wojciech (Adalberto) Matuszny urodzony 11 maja 1981 roku w Stalowej Woli, dzisiejsze województwo podkarpackie. Obecnie zamieszkały w Dąbrowie Górniczej (woj. Śląskie). Polski teolog, filozof, publicysta, poeta. Autor wielu artykułów i teksów piosenek. Redaktor naczelny czasopism branżowych. Prowadzi Galerię pod adresem internetowym www.tutino.pl. Zakochany w symbolice i epoce romantyzmu. Z malarstwem na stałe związany od 2020 roku. Porzucona w młodości pasja do sztuki powróciła ze zdwojoną siłą. Obrazy sygnowane podpisem ADALBERTO zdobią ściany dziesiątek domów, firm, instytucji, gabinetów, urzędów i uczelni zarówno w Polsce jak i poza granicami kraju, głównie w Europie i Stanach Zjednoczonych. Sam o sobie niechętnie mówi jako o artyście, woli nazywać się niespokojnym duchem, romantykiem. Miłość do symboliki przelewa zarówno na papier jak i płótno. Pisząc jak i malując, poddaje się całkowicie kreacjonizmowi. Jak sam mówi: ?nie wiem o czym będzie obraz, zanim powstanie......Siadam przed sztaluga i odkrywam tajemnicę płótna. Czasem błądzę po omacku, a czasem widzę maleńkie światełko... Podążam intuicyjnie kreska po kresce. Samotnie zatopiony w ciszy i ciemności, próbuję odnaleźć sens ukryty w istnieniu, w powstawaniu, w tworzeniu i unicestwianiu. Pulchra sunt qua visa placent - powtarzam za św. Tomaszem z Akwinu, a wiecznie niespełniony, żadnego obrazu pięknym nazwać nie potrafię, bo każdy ma w sobie jedynie cząstkę wyrazu, odrobinę Absolutu, smutek, nostalgię, i tęsknotę za utraconym rajem. Malarstwo odkrywam na nowo, trochę jak nieporadne dziecko stawiające pierwsze kroki w ciemności, jak koślawe litery w pierwszym brulionie. Rzeczywistość dzielona na czerń i biel, na dobro i zło, zbyt często ukrywa ?prawdę? w odcieniach szarości. Dopiero poznaję zatopione w niej kolory, a one oswajają się ze mną. Warstwa po warstwie, kreska po kresce. Czasem spójne, innym znów razem pełne sprzeczności. Każdy obraz to inna historia, historia której zakończenie jeszcze nie nadeszło.